Wacht even, laat me even snel dit level uitspelen. Shit. Ik kan niet spelen met al dat lawaai. Ik hoor de creepers niet komen. Omdat het zo dreunt. Het dreunt nu al weken.
Een aardbeving. Een overstroming. Een oorlog. Terreur. Minecraft. Fortnite. Een kind wordt doodgeschoten. Een kind? Dat is geen kind. Dat is de vijand.
Ik heb geen medelijden met je. Ik wil je begrijpen.
- Waarom?
Om je niet te haten.
In haar imponerende, ontroerende maar bikkelharde anti-oorlogstuk Beven, toont Maria Milisavljevic een samenleving onder acute spanning, die niet alleen met virtuele werelden in botsing komt, maar hoogdringend op zoek moet naar principes van menselijkheid, verbinding en zelfs liefde om niet aan onverschilligheid ten onder te gaan en weer iets van hoop te vinden. Ze schreef Beven voor een onbepaald aantal spelers: het gaat om ons, wie en met hoeveel we ook zijn.
Stijn Devillé vroeg Sara Vertongen die veelheid aan stemmen moederziel alleen te spelen - in een wereld die wordt verbeeld en verklankt door de muziek van Geert Waegeman en de videomapping van Joop Pareyn.
tekst Maria Milisavljevic
vertaling Henri Bloemen
regie Stijn Devillé
spel Sara Vertongen
muziek Geert Waegeman
videomapping Joop Pareyn
kostuum Joëlle Meerbergen
techniek Bregt Janssens